1. Mijn eigen Tweelingvlamverhaal - De eerste ontmoeting

Het was de beste 20 peso's die hij ooit in zijn leven had uitgegeven, vertelde hij me later. Eén dollar... dat was wat het hem had gekost om mij een Superlike te geven op Tinder. Ik was net verhuisd naar een nieuwe plek en was van plan om daar ongeveer twee maanden te blijven, om te ontsnappen aan het drukke (en dure) vakantieseizoen in Mexico. Ik had de afgelopen zes maanden non-stop gereisd in Midden-Amerika, nooit meer dan drie nachten achter elkaar in elke plaats. En ik was moe. Ik had een plek nodig om mijn koffers uit te pakken en mijn reisgids neer te leggen.

Een nieuwe start in Mexico

Ik had een deal gesloten met een resort om 25 uur per week te werken in ruil voor gratis kost en inwoning (drie maaltijden per dag + accommodatie met slechts één kamergenoot). Een welkome afwisseling van het altijd delen van mijn nachten met wel tien verschillende kamergenoten en maar twee keer per dag eten om geld te besparen. Eerlijk gezegd was ik mijn nomadische levensstijl beu. Ik had jarenlang van het ene naar het andere land verhuisd, altijd op zoek naar een plek die ik thuis kon noemen.

Ik weet nu dat ik het nooit zou vinden. Simpelweg omdat ik me niet thuis voelde in mijn eigen ziel. Maar daarover later meer.

Een mysterieuze wedstrijd

Nu staarden zijn foto's via mijn scherm naar me terug. Op elke foto leek hij een heel andere man. Geen enkele wekte mijn interesse. Zijn beschrijving zei ook niet veel: 'Op zoek naar vriendschap'. Juist. Super zoals mijn vriendschap? De enige reden waarom ik naar rechts swipte, was omdat ik eigenlijk op zoek was naar vrienden. Ik zei tegen mezelf dat iemand met een auto wel handig zou zijn, want ik zat vast in dit slaperige stadje zonder auto.

Hij begon me meteen te berichten. "Hoi schat, wat brengt jou hier? Je ziet eruit als een surfmeisje".

Het was het begin van een maand heen en weer sms'en en informatie uitwisselen over ons leven. Om de een of andere reden vloeiden de gesprekken gewoon tussen ons. Ik kon het niet echt uitleggen, ik had tenslotte geen idee wie de persoon aan de andere kant van mijn telefoon echt was.

Anticipatie bouwt op

Het duurde een maand voordat we elkaar ontmoetten, want hij bracht de kerstvakantie door met zijn familie in een andere staat. Op dat moment dacht mijn onwetende ik nog steeds dat hij het over "zijn familie" had - waarmee hij zijn broers en zussen en zijn ouders bedoelde. Ik had geen idee dat hij getrouwd kon zijn, want elke ochtend werd ik wakker met 'buenos dias' sms'jes van hem en elke avond wenste hij me welterusten.

Zijn berichten begonnen het hoogtepunt van mijn dag te worden. Zijn naam die op mijn scherm verscheen, gaf me een vreemd soort vlinders. Ik had me nog nooit zo gevoeld bij een andere online match. Normaal gesproken zou het gesprek gewoon vervagen als er niet meteen een date gepland stond, maar bij hem betrapte ik mezelf erop dat ik wachtte tot hij terug zou komen zodat ik hem eindelijk kon ontmoeten.

Op een gegeven moment veranderden zijn sms'jes in gesproken berichten. Ik herinner me dat ik zijn stem voor het eerst hoorde - het was bijna te lief. Hij klonk nep aardig. Er vormde zich een knoop in mijn maag. Wat als dit allemaal een illusie is en hij een engerd is? Nooit echt van plan was om met me af te spreken?

Ik bleek het al snel mis te hebben: hij stuurde me een screenshot van zijn vliegticket. 10 januari (10012020, een getal dat me op dat moment niets zei, omdat ik nog nooit van synchroniciteit had gehoord) zou de datum van zijn aankomst zijn en de dag dat we elkaar voor het eerst zouden zien. Maar na de eerste opwinding overviel me een grote angst. Wat als hij slechte bedoelingen had? Ik had ook de enge verhalen gehoord over gevaarlijke Tinder matches - wat als hij andere plannen met mij had?

Een gevaarlijke date

Ik moest niet vergeten dat ik een mooie, blonde vrouw in Mexico was, zonder vrienden of familie op dit hele continent. Vooral na het horen van zijn plannen - me meenemen naar een andere stad op een uur rijden om te gaan surfen en daarna de nacht doorbrengen in een hotel - dacht ik erover om hem gewoon te blokkeren en nooit meer te antwoorden.

Maar mijn nieuwsgierigheid won. Ik had nog nooit in mijn leven ingestemd met een hotelovernachting voor een eerste Tinder-date. Wat dacht ik wel niet! Ik had hem nog niet eens ontmoet! Ik weet nog steeds niet waarom ik ermee instemde, maar iets in me zei me dat hij belangrijk zou worden in mijn leven. Of het nu was omdat ik in het nieuws zou komen als de 'backpacker die tijdens een eerste afspraakje werd ontvoerd door narco's', of omdat hij mijn leven op andere manieren ingrijpend zou veranderen, ik weet het niet. Maar ik wist wel dat hij op de een of andere manier deel uitmaakte van mijn lot.

De eerste ontmoeting

Eindelijk was het zover. Ik was doodsbang. Vroeger was ik nooit zenuwachtig voor een eerste afspraakje - ik wist dat ik bijna altijd een goede indruk achterliet. Bijna elke eerste date die ik in mijn leven had, wilde een tweede. Het was meestal aan mij om het uit te maken (wat ik vaak deed, omdat niet veel mannen mijn interesse wekten). Ik wist dat ik een begeerde vrouw was. En zelfs als iemand me niet zag zitten, ging ik snel door naar de volgende.

Maar deze keer was het anders. Urenlang heb ik besloten wat ik aan zou trekken. Zou ik make-up opdoen? Of alvast mijn bikini aantrekken voor de branding en me 'beachy' kleden? Het hotel dat hij had geboekt zag er sjiek uit; ik, met mijn hippiekleding, zou er zeker niet tussen passen. Ik reis altijd met een kleine rugzak die in de handbagage past, om geld te besparen op vluchten. Dus ik had een zeer beperkt aantal kleren, geen van allen chique, laat staan sexy.

Ik besloot een zwarte korte broek en een zwart T-shirt te dragen, omdat ik me herinnerde dat hij toch 'alleen maar op zoek was naar vriendschap'.

De eerste ontmoeting

Mijn telefoon ging: hij had net de afslag naar mijn stad genomen en zou over een paar minuten aankomen. Ik haalde diep adem en liep naar de ingang van het resort waar ik werkte, want daar hadden we afgesproken dat hij me zou ophalen. Ik had mijn collega's op de hoogte gebracht van mijn plannen en hen gevraagd hun telefoons in de gaten te houden. Als ik over twee dagen nog niet terug was, was er iets mis.

Op het moment dat ik hem zag voor een grote, witte vrachtwagen, stond mijn hart stil. Hij zag er veel jonger en knapper uit dan op zijn foto's. En ook een stuk kleiner. Er was een vreemd gevoel van herkenning tussen ons toen ik in zijn ogen keek. Ik schrok ervan. Hij glimlachte en omhelsde me. Ik voelde me meteen enorm tot hem aangetrokken en mijn hart bonkte als een gek.

Ik stapte in de passagiersstoel en dacht bij mezelf waar ik in godsnaam aan begon. Zijn auto was een dure en indrukwekkende gloednieuwe 4×4 truck, met mooie surfplanken achterin. Waarom had ik me niet eerder gerealiseerd dat hij rijk kon zijn? Zeker nadat hij me de link had gestuurd naar het hotel dat hij had geboekt, had ik beter moeten weten. Hoe wordt een Mexicaan zo rijk?

Allerlei ideeën kwamen in mijn hoofd op en ik bereidde al een ontsnappingsplan voor zodra we in de surfstad zouden aankomen. Maar eerst moest ik deze autorit overleven. Hij deed mijn portier dicht en ging op weg.

Een bekentenis

Ik vroeg hem: 'Hoe komt het dat een aantrekkelijke man als jij - met geld - geen vriendin heeft?'

Hij pakte mijn hand en zei: 'Eigenlijk ben ik getrouwd en heb ik twee kinderen. Vind je het erg?

Ik moest even nadenken over deze informatie, maar kwam al snel tot de conclusie dat het nu een beetje te laat was om nog "erg" te vinden. Het was niet bepaald wat ik verwachtte, maar eigenlijk... nee, ik vond het niet erg. Ik zou hier toch nog maar een maand blijven en ik was altijd al geïnteresseerd geweest in polyamorie, dus waarom niet? Dit kon een leuk, niet-gebonden avontuur worden!

Ik vroeg hem of zijn vrouw hiervan wist. Hij antwoordde dat hun huwelijk al een tijdje op een breekpunt stond en dat de enige reden dat ze nog bij elkaar waren, hun kinderen waren.

Nu was dit een bekend verhaal voor mij: mijn ouders hadden precies hetzelfde gedaan. Ik had nooit enige liefde tussen hen gezien en juichte nog steeds om het moment dat ze eindelijk gingen scheiden toen ik 17 jaar oud was. Mijn vader had talloze affaires terwijl hij nog getrouwd was, dus ik begreep het plan van deze man om af en toe gewoon plezier te hebben met andere vrouwen. Daarnaast was het voor mij ook leuk om verwend te worden terwijl er niet van mij verwacht werd dat ik iemands vriendin zou zijn.

Maar ik had het helemaal mis, want deze man bleek de belangrijkste persoon in mijn hele leven te zijn.